72/63 CİN SÛRESİ                                                                                                                                                                                            

 (Sûre adını, ilk âyetinde geçen ve görünmeyen varlıklar anlamına gelen cin kelimesinden almıştır. Mekke döneminde nazil olmuştur. Mushaf’ta 72nci, inişte 63ncü sıradadır ve 28 âyettir.)

E’ûzu bi’llâhi min’eş-şeytâni’r-racîm/kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım. Bismillahirrahmanirrahim/Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla.

1.De ki: Cinlerden bir gurubun (Kur’an’ı) dinlediği ve şüphesiz ki biz hayret verici bir Kur’an dinledik! dedikleri bana vahyedildi.

(Bak.46.29-32*72.1-2) 

2.O/Kur’an, doğruya götürüyor ve biz de ona iman ettik. Ve Rabbimize hiçbir şeyi ortak koşmayacağız.                                                                    

3.Ve şüphesiz ki Rabbimiz şanı Teâlâ/yücedir, kendisi ne bir eş ne de bir çocuk edinmiştir.                                                                            

4.Ve şüphesiz ki içimizdeki sefihler/beyinsizler, Allah hakkında şaçma şeyler söylüyormuş.                                                                    

5.Şüphesiz ki biz, insanların ve cinlerin Allah hakkında yalan söylemeyeceklerini sanıyorduk.                                                                          

 6.Ve şüphesiz ki insanlardan bazıları cinlerden bazılarına sığınırlardı da bu durum onların azgınlıklarını artırıyordu.                                           

7.Ve şüphesiz ki sizin zannettiğiniz gibi, onlar Allah’ın hiç kimseyi tekrar diriltmeyeceğini zannediyordu.                                                                    

8.Ve şüphesiz ki biz göğü yokladık, onu güçlü muhafızlar ve şahap/alev toplarıyla donatılmış bulduk.

(Bak. 15.16-18*37.6-10*41.12*67.5*72.8-11)                                                 

9.Ve şüphesiz ki biz önceleri dinlemek için gökyüzünün bazı yerlerine otururduk. Şimdi kim dinlemeye kalksa hemen kendisini gözetleyen bir şahap/alev topuyla karşılaşmaktadır.                                                                                                            

10.Ve şüphesiz ki biz, yeryüzündekiler için kötülük mü murad edildi, yoksa onlar için Rableri hayır mı diledi biz (cinler) onu bilmiyoruz.                 

11.Ve şüphesiz ki bizden/cinlerden sâlihler/iyiler var ve bizden başka türlü olanlar (kötüler) de var. Bizler farklı farklı tarîkatlara/yollara ayrıldık.    

12.Ve şüphesiz ki yeryüzünde Allah’ı aciz bırakamayacağımızı ve kaçmakla O’nu aciz bırakamayacağımızı anladık.                                                         13.Ve şüphesiz ki Biz o hidâyet rehberini/Kur’an’ı dinleyince ona iman ettik. Kim Rabbine iman ederse ne zarara uğramaktan korkar ne de haksızlığa uğramaktan korkar. (Bak. 7.170*11.115*12.90*18.30*21.94*72.13)

14.Ve şüphesiz ki bizden/cinlerden müslüman olanlar ve yoldan sapanlar var. O müslüman olanlar doğru yolu arayanlardır.

15.Ve yoldan sapanlar cehenneme odun/yakıt olanlardır.                                                

16.Ve istikâmette/doğru yolda olsalardı, Biz onlara bol su verip rızıklandırırdık.

17.Onunla onları imtihan ederdik. Kim Rabbinin zikrinden/anmaktan yüz çevirirse, Rabbi onu gittikçe artan bir azâba sürükler.                   

18.Şüphesiz ki mescidler Allah içindir. O halde Allah ile birlikte kimseye yalvarmayın/dua etmeyin.                                                                                    19.Ve şüphesiz ki Allah’ın kulu (Rasûllullah) O’na davete kalktığında, (cinler) neredeyse onun üzerine çullanırlardı.                                           

20.De ki: Ben sadece Rabbime dua/davet ederim ve O’na hiç kimseyi ortak koşmam! (Bak. 3.193*10.25*12.108*13.36*14.1*16.125*22.67* 28.87*33.46* 41.33*72.20)                                                                                                                                    

21.De ki: Ben size, zarar verme ve doğru yola getirme gücüne sahip değilim.                    

22.De ki: (Ben sizin isteklerinize uyarsam) Allah’tan beni kimse kurtaramaz ve O’ndan başka sığınacak yer de bulamam!                          

23.Benim (görevim) sadece Allah’tan (aldığımı) size tebliğ etmek ve risalet görevimi yapmaktır! Ve kim, Allah’a ve Rasûlüne isyan ederse onun yeri cehennem ateşidir ve onlar orada ebedî kalacaklardır. (Bak.4.169*5.37*33.65*72.23*74.28*82.16)                                                    

24.Kendilerini vaad edilen azâbı gördükleri zaman, kimin yardımcısı en zayıf, kimin taraftarları en az olduğunu anlayacaktır.                                            (Bak 18.34*19.75*72.24)                                                          

25.De ki: Size vaad edilen (azâp) yakın mıdır, yoksa Rabbim onun için bir süre koyar mı, ben bilemez. (Bak. 21.109*72.25)                               

26.O gaybı bilir, fakat onu hiç kimseye bildirmez/açmaz.                                                                                                          

27.Sadece seçtiği, önüne ve arkasına gözetleyiciler koyduğu Rasûller hariç. 28.Rablerinin mesajlarını yerine getirdiklerini bilsin diye. (Allah), onların nezdinde olanları ilmiyle kuşatmış ve her şeyi bir bir tespit etmiştir.                  

(Gözden Geçirme-Aralık 2024)