91/26 ŞEMS SÛRESİ
(Adını 1nci âyette geçen “güneş” anlamındaki “şems” kelimesinden almıştır. Mushafta 91nci, inişte ise 26ncı sıradadır ve 15 âyettir.)

Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla. 
1-10.Güneşe ve onun aydınlığına, güneşi takip eden aya, dünyayı aydınlattığında gündüze, onu karanlığa boğan geceye, gökyüzünü ve onu bina eden kudrete, yeryüzünü ve onu yayıp döşeyen kudrete, insan nefsine ve ona birtakım kabiliyetler veren güce, sonra da ona kötülüğü ve kötülükten sakınmayı (takvayı) ilham eden eşsiz kudrete andolsun ki; nefsini arındıran (iman edip, salih amel işleyen) kişi kurtuluşa ermiştir. Onu günahlarla örten ise hüsrana uğrayıp ziyan etmiştir. (5.111*12.15*20.38-39*28.7* Nebi olmayanlara Allah’ın vahyi, onlara ilham olarak gerçekleşir.)
11-15.Vaktiyle Semûd kavmi azgınlıkları yüzünden (Allah’ın elçisini) yalanlamıştı. Onların en azgını (deveyi kesmek için) ileri atıldığında Allah’ın elçisi Salih’de “Allah’ın devesine ve onun su hakkına dokunmayın” demişti. Ama onlar Salih’i yalanlayıp, deveyi hunharca öldürdüler. Bunun üzerine, Rableri bu günahları yüzünden onları şiddetli bir azapla helâk etti. Çünkü, onlardan hiçbiri başlarına gelecek felaketlerden de hiç korkmuyordu.