98/101 BEYYİNE SÛRESİ
(Adını “Kesin ve açık delil” anlamına gelen ilk âyetindeki “Beyyine” kelimesinden almaktadır. Medine’de inmiş olup, Mushaf’da 98nci ve inişte ise 101nci sıradadır ve 8 âyettir.)

Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla.
1.Ehl-i Kitap’tan olsun müşriklerden olsun nankörce inkâr edenler, kendilerine apaçık delil gelinceye kadar, inkârlarından vazgeçecek değillerdir.  
2.O delil, Allah tarafından gönderilmiş bir Rasuldür ki, tertemiz sayfaları okumaktadır.
3.Onun okuduğu sayfalarda dosdoğru hükümler vardır.
4.Ama önceki vahiylerin mensupları (Ehl-i Kitap), kendilerine o açık delil geldikten sonra ayrılığa düştüler.
5.Halbuki onlara; şirkten uzak olarak, dini yalnız Allah’a has kılarak Allah’a kulluk etmeleri, namazı dosdoğru kılmaları, zekâtı vermeleri emredilmişti. Dosdoğru din işte budur.
6.Gerçek şu ki, bütün delillerine rağmen hakikati inkâra şartlanmış olanlar (ister ehl-i kitaptan ve isterse müşriklerden olsunlar); içinde ebedî kalacakları cehennem ateşindedirler. Onlar, bütün yaratıkların en şerlileridir.
7.İman edip sâlih amel işleyenler ise yaratılmışların en hayırlılarıdır.
8.Onların Allah katındaki mükâfatları; zemininden ırmakların aktığı, içinde sonsuza kadar kalacakları Adn cennetleridir. Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah’dan razı olmuşlardır. Bunlar, Rablerine karşı saygılı (yaşamış) olanlar içindir.