89/11 FECR SÛRESİ

(Adını; sabah anlamına gelen ilk âyetteki fecr kelimesinden almıştır. Mekke döneminde nazil olmuştur. Mushaf’ta 89uncu ve inişte 11inci sıradadır ve 30 âyettir.) 

                                                            

E’ûzu bi’llâhi min’eş-şeytâni’r-racîm/kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım.

Bismillahirrahmanirrahim/Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla.

1-5.Fecre, on geceye, çifte ve teke, sabaha yürüyen geceye yemin olsun! Bunlarda akıl sahipleri için bir yemin değeri var değil mi?

6-10.Âd kavmine, beldeler arasında bir benzeri yaratılmamış yüksek binalarla dolu İrem’e, vadilerde kayaları oyup yontarak evler yapan Semûd’a, çok güçlü bir saltanatın sahibi Firavun’a; Rabbi’nin neler yaptığını görmedin mi?

11-14.Bunların hepsi, ülkelerinde azdıkça azdılar ve ortalığı fesada boğdular. Bu yüzden, Rabbin onların üzerine envai çeşit azap kamçısı yağdırmıştı. Çünkü Rabbin (herkesi, her an) gözetlemektedir.

15-16.Rabbi, insanı sınamak için nimetlere gark edecek olsa: Rabbim bana hak ettiğimi verdi! der.  Rabbi, onu sınayıp rızkını daraltınca: Rabbim beni zillete düşürdü! der.

17-20 Hayır! Yetime izzet-ikram etmiyorsunuz. Miskini doyurmaya birbirinizi teşvik etmiyorsunuz. Helâl-haram demeden mirastan gelenleri yiyor ve malı-mülkü aşırı seviyorsunuz!

21-24.Hayır-hayır, bu yaptıklarınız çok yanlış! Yeryüzü dağılıp un ufak olduğunda, Rabbinin emri gelip melekler saf-saf dizildiklerinde, cehennem de orta yere getirildiğinde işte o zaman aklı başına gelecek ve: Ah keşke buradaki hayatım için dünyadayken hazırlık yapsaydım! diyecek ama iş işten geçmiş olacak.

25-26.İşte o gün O’nun tattırdığı can yakıcı azabı hiç kimse tattıramaz ve O’nun vuracağı bağı hiç kimse vuramaz.

27-30.Ey mutmain olmuş/huzura ermiş nefis! Sen O’ndan hoşnut, O’da senden hoşnut olarak Rabbine dön! İyi kullarımın arasına katıl, cennete gir!